گیاه لاله واژگون زرد (Fritillaria raddeana)، گیاهی با ارزش از منظرهای دارویی، زینتی،گردشگری و از خانواده سوسن می‌باشد. این گونه گیاهی چندساله، علفی و پیازدار بوده و رویشگاه آن در مراتع خراسان شمالی منطقه خمبی است. هدف از این پژوهش تعیین مطلوبیت رویشگاه این گونه، بررسی همزیستی با قارچ های مایکوریز، بررسی امکان کشت درون شیشه ای و بررسی اثر حلال‌های مختلف بر روی محتوای فنلی، فلاونوئیدی و آنتی‌اکسیدانی و شناسایی بهترین حلال به جهت استخراج بهینه مواد ثانویه است. در این پژوهش ترکیبات فنلی، فلاونوئیدی و آنتی‌اکسیدانی قسمت‌های مختلف گیاه لاله واژگون زرد شامل اندام‌های هوایی، سوخ و بذر تحت تاثیر حلال‌های آب، اتانول و متانول مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به نتایج به دست آمده بین تیمار‌های مورد بررسی بهترین حلال به جهت استخراج ماده موثره این گونه گیاهی، بیشترین حلال به ترتیب متانول، اتانول و آب بود. تغییرات محیطی از عوامل مهم و تاثیرگذار بر پراکنش گونه های گیاهی است. به دلیل با اهمیت و با ارزش بودن این گونه گیاهی در راستای حفظ و احیا این گونه پیش بینی مطلوبیت رویشگاه و تکثیر درون شیشه ای این گونه امری ضروری خواهد بود. بدین منظور با پیمایش صحرایی و ثبت نقاط حضور گونه با دستگاه GPS و برخی متغییرهای محیطی مدلسازی پراکنش رویشگاه فعلی گونه لاله واژگون زرد با استفاده از روش MaxEnt انجام شد. همزیستی گیاهان با میکرو ارگانیسم های خاک منجر به حفظ و پایداری خاک و گونه های گیاهی می گردد. قارچ های میکوریز آربوسکولار می توانند تکثیر، رشد، سلامتی و مقاومت گیاه را به عوامل گوناگون محیطی را بالا ببرند. لذا بررسی همزیستی آنها با گونه های گیاهی می تواند در استفاده از این قارچ ها موثر باشد. بدین منظور 30 نمونه خاک به همراه ریشه از رویشگاه لاله واژگون زرد جمع آوری گردید. ﭘﺲ از رﻧﮓآﻣﯿﺰي رﯾﺸﻪﻫﺎ و اﺳﺘﺨﺮاج اﺳﭙﻮرﻫﺎ از ﺧﺎك، ﻣﯿﺰان ﮐﻠﻮﻧﯿﺰاﺳﯿﻮن رﯾﺸﻪ و ﺟﻤﻌﯿﺖ اﺳﭙﻮر اﯾﻦ ﻗﺎرچﻫﺎ اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی ﺧﺎك ﺑﺮ اﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه نشان دهنده وجود ساختارهای مختلف قارچی در ریشه لاله واژگون زرد است.